Δόθηκε σήμερα από το ΥΠΕΚΑ για διαβούλευση σχέδιο π.δ. με το οποίο επέρχεται ριζική και θεαματική διφοροποίηση στο νόμιμο περιεχόμενο των Γενικών Πολεοδομικών Σχεδίων (ΓΠΣ) και, συγκεκριμένα, στις υφιστάμενες χρήσεις γης των ελληνικών πόλεων. Ανάμεσα στις σημαντικότερες αλλαγές που επέρχονται στο παλαιό π.δ. 23.2-6.3.1987 για τις επιτρεπόμενες χρήσεις γης αναφέρουμε, ενδεικτικά, τις εξής:
α) Δημιουργείται μία νέα κατηγορία χρήσεων γης, οι “περιοχές αποκλειστικής κατοικίας”, που αφορά την απόλυτη θεσμική κατοχύρωση των παλαιών “κηπουπόλεων” της Φιλοθέης ή του Παλαιού Ψυχικού. Στις περιοχές αυτές επιτρέπεται αποκλειστικά η κατοικία,
β) στις περιοχές αμιγούς κατοικίας αυστηροποιείται το πλαίσιο όσων δραστηριοτήτων επιτρέπονται και ορίζεται μέγιστη επιφάνεια των καταστημάτων ανά οικόπεδο τα 100 τ.μ.,
γ) στις περιοχές της γενικής κατοικίας που αφορούν και στο μεγαλύτερο μέρος των ελληνικών πόλεων, διευρύνεται αισθητά το πλαίσιο επιτρεπόμενων δραστηριοτήτων. Ειδικότερα, προστίθενται οι υπεραγορές, τα πολυκαταστήματα, τα συνεργεία αυτοκινήτων , τα ξενοδοχεία και τα κτίρια εκπαίδευσης και περίθαλψης, για τα οποία δίδεται και η δυνατότητα υπέρβασης των υφιστάμεων όρων δόμησης,
δ) στα πολεοδομικά κέντρα προστίθεται η δυνατότητα για μεγάλα εμπορικά κέντρα και εμπορευματικούς σταθμούς αυτοκινήτων,
ε) επιτρέπεται η δημιουργία εστιατορίων και χώρων αναψυχής σε κοινόχρηστους χώρους, όπως πλατείες και άλση,
ζ) επιτρέπεται σε ελεύθερους χώρος αστικού και περιαστικού πρασίνου η δημιουργία ΧΥΤΑ, βιολογικών καθαρισμών, μονάδων παραγωγής ενέργειας κλπ,
η) δημιουργείται για πρώτη φορά πλαίσιο επιτρεπόμενων χρήσεων γης στους οριοθετημένους οικισμούς και, τέλος, δημιουργείται μια νέα πόλη στις παρυφές των ορίων των πόλεων, δηλαδή σε εκτός εγκεκριμένου σχεδίου περιοχές. Ονομάζεται “περιοχή εκτόνωσης αστικών επιβαρύνσεων”.
Φυσικά οι προβλέψεις του σχεδίου αυτού του π.δ. θα πρέπει να περάσουν από τον έλεγχο συνταγματικότητας του ΣτΕ , γεγονός που γεννά εύλογες αμφιβολίες για το κατά πόσον συγκεκριμένες διατάξεις, που μπορεί να θεωρηθούν ότι επιβαρύνουν το υφιστάμενο πολεοδομικό καθεστώς στις περιοχές γενικής κατοικίας ή η πρόβλεψη δυνατότητας δημιουργίας κτιρίων σε κοινόχρηστους χώρους ή χωροθέτησης ΧΥΤΑ σε χώρους αστικού ή περιαστικού πρασίνου, που έρχονται σε αντίθεση με την πάγια νομολογία του Δικαστηρίου για τον πολεοδομικό σχεδιασμό και την προστασία του περιβάλλοντος θα τύχουν, τελικά, της έγκρισης του Δικαστηρίου.
