Πληθώρα νομικών προσώπων, δεκάδες ανεξάρτητες αρχές, πολυνομία, πολυδιασπασμένες αρμοδιότητες , παντελής έλλειψη συντονισμού του Κράτους και γραφειοκρατία που δυναμιτίζει κάθε απόπειρα επένδυσης είναι η εικόνα ενός σαθρού κρατικού μηχανισμού που περιγράφεται στην πρώτη έκθεση της Επιτροπής κοινοτικών εμπειρογνωμόνων υπό τον κ. Χόρστ Ρόινμπαχ.

Οι εμπειρογνώμονες συμπεραίνουν, με τον πλέον δραματικό τρόπο, ότι το δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας συνδέεται άρρηκτα με το προβληματικό και δυσκίνητο Δημόσιο, αναφέρει σήμερα η εφημερίδα ” Η Καθημερινή”. “Υπάρχει έλλειψη επίβλεψης και ελάχιστος συντονισμός που ναρκοθετεί κάθε επενδυτικό σχέδιο και κάθε αλλαγή. Η κετρική διοίκηση δεν διαθέτει ένα ολοκληρωμένο στρατηγικό όραμα για τις μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται. Η μη υλοποίηση μεταρρυθμίσεων και πολιτικών συνιστά μείζονα και παραλυτική αδυναμία, ενώ αναπτύσσεται μία νοοτροπία παραγωγής νομοθεσίας. Αυτή η κουλτούρα αποθαρρύνει την ανάληψη πρωτοβουλιών και επικεντρώνεται στη διαδικασία αντί στις πολιτικές. “.

 Επομένως, προκειμένου η ελληνική δημόσια διοίκηση να καταστεί αποτελεσματική θα πρέπει να επανασχεδιαστεί από την αρχή, αφού σήμερα δεν υφίσταται στοιχειώδης κεντρική κατεύθυνση, αίσθηση κυριότητας των μεταρρυθμίσεων ή ευθύνη για τα αποτελέσματα. Δυστυχώς, ο τύπος και η τυπολατρία κυριαρχούν διαρκώς έναντι του αποτελέσματος, το οποίο, συχνά, είναι ανύπαρκτο.

 Ενδεικτικό της πολυνομίας, της πολυδιάσπασης αρμοδιοτήτων και της ευθυνοφοβίας που μαστίζουν τη Δημόσια Διοίκηση είναι και η ύπαρξη ενός ανωτάτου σώματος της Διοίκησης, του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους (ΝΣΚ), το οποίο αν και στελεχωμένο με πολύ υψηλού επιπέδου στελέχη, ασχολείται εν μέρει με τη νομική καθοδήγηση της Διοίκησης, η οποία αδυνατεί ενίοτε όχι μόνον να εφαρμόσει, αλλά και να κατανοήσει το θεσμικό πλαίσιο που την αφορά. Διατυπώνονται, έτσι, συνεχείς γνωμοδοτήσεις από τα τμήματα ή την Ολομέλεια του  ΝΣΚ , με σκοπό την ερμηνεία νόμων και εγκυκλίων και την υποβοήθηση της δράσης της Διοίκησης. Οι γνωμοδοτήσεις, όμως, αυτές είναι με τη σειρά τους ασαφείς και δημιουργούν, σε κάποιες περιπτώσεις, περισσότερες παρερμηνείες από όσες καλούνται να λύσουν. Σε κάθε δε περίπτωση, δεν βοηθούν στην καταπολέμηση της γραφειοκρατίας που μαστίζει τη Διοίκηση και καταδυναστεύειτον πολίτη και τον υποψήφιο επενδυτή. Αντίθετα, συμβάλλουν αντικειμενικά στη γιγάντωσή της.  

Επιβάλλεται, συνεπώς,πιστεύω να απαλλαγεί η κεντρική διοίκηση από πλήθος αρμοδιοτήτων και να περιοριστεί το ΝΣΚ στο πολύ σημαντικό καθήκον της δικαστικής και εξώδικης υπεράσπισης των συμφερόντων του Ελληνικού Δημοσίου, αποφεύγοντας να  ασκεί αμιγώς διοικητικά καθήκοντα με την παροχή αμφιβόλου αποτελεσματικότητας γνωμοδοτήσεων. Τα υπουργεία θα απαλλαγούν, έτσι, από πολλαπλές υποστηρικτικές αρμοδιότητες και θα διατηρήσουν μόνο τις επιτελικές. Οι δομές θα μειωθούν κατά 30% και, σε πολλές περιπτώσεις, κατά 50%.

Τέλος, προβλεπεται ότι τα Υπουργεία θα καταθέτουν τριετή επιχειρησιακά σχέδια που θα επικαιροποιούνται διαρκώς, “θα έχουν στόχους, πρωτοβουλίες, εκτιμώμενα οφέλη και δράσεις”. Εως το τέλος του 21013 το αργότερο η διοικητική επιβάρυνση, η οποία οφείλεται στη γραφειοκρατία, θα έχει μειωθεί, έτσι, κατά 25%.