Πέρα από τα προβλήματα με τους τίτλους ιδιοκτησίας και χρήσης του χώρου εγκατάστασης, τα αιολικά πάρκα συναντούν αντιδράσεις από τις οικολογικές οργανώσεις, σύμφωνα με τις οποίες οι ανεμογεννήτριες θανατώνουν τα αποδημητικά πτηνά που θα τύχει να περάσουν από τα πτερύγιά τους, ενώ αλλοιώνουν με την όψη τους το παρθένο φυσικό τοπίο. Επιπλέον, οι κατά τόπους αρχαιολογικές υπηρεσίες του ΥΠΠΟΤ έχουν και αυτές το περιθώριο να σταματήσουν κάποιο αιολικό πάρκο, όχι μόνον επειδή ενδεχομένως βρίσκονται αρχαιολογικά ευρήματα στο σημείο της εγκατάστασης, αλλά ακόμη και αν υπάρχει απλή οπτική επαφή από κάποιο σημείο του αρχαιολογικού χώρου με την εγκατάσταση, έστω και αν μιλάμε για την απέναντι βουνοκορφή. Εξάλλου, σε σύγκριση με τα φωτοβολταϊκά , τα αιολικά πάρκα είναι σαφώς πιό δύσκολα στη διαδικασία αδειοδότησής τους. Χρειάζονται τουλάχιστον πενήντα διαφορετικές υπογραφές για την απόκτηση της τελικής άδειας, ενώ η έλλειψη Κτηματολογίου/Δασολογίου συνιστά ένα ακόμα μεγάλο πρόβλημα.
