Με πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ ( ΣτΕ Ολ. 2034/2011) κρίθηκε ότι σε κάθε περίπτωση επέμβασης στην περιουσία ενός προσώπου θα πρέπει να διασφαλίζεται η δίκαιη ισορροπία μεταξύ των απαιτήσεων του γενικού συμφέροντος του κοινωνικού συνόλου και των απαιτήσεων για την προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων του προσώπου αυτού. Η θεμιτή επιδίωξη της προστασίας των δασών δεν απαλλάσσει το κράτος από την ευθύνη να παρέχει επαρκή προστασία στους καλόπιστους κυρίους ή νομείς περιουσίας, στην οποία περιλαμβάνεται η ανανγνώριση δικαιώματος αποζημίωσής τους. Στην έννοια της περιουσίας περιλαμβάνονται και διοικητικές άδειες περιουσιακού χαρακτήρα, όπως οι οικοδομικές άδειες. Τέλος, από την αρχή του κράτους δικαίου και, ιδίως, από τις διατάξεις των άρθρων 2 και 5 του Συντάγματος απορρέει η συνταγματική αρχή της ασφάλειας του δικαίου, ειδικότερη εκδήλωση της οποίας είναι η αρχή της προστατευόμενης εμπιστοσύνης του διοικουμένου που επιβάλλει τη διατήρηση της ισχύος της ευμενούς για τον καλόπιστο διοικούμενο πράξης της διοίκησης ( βλ. και ΣτΕ 2309/2009, 3777/2008, 1508/2002).
