Στην ακύρωση της υπ’ αριθμ. 19379/1207/16.5.2013 απόφασης του Γενικού Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου (ΦΕΚ 255/5.7.2013 τ. Α.Α.Π.), περί έγκρισης Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου (εφεξής Γ.Π.Σ) του Δήμου Κορίνθου, προέβη το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο. Συγκεκριμένα, με την υπ’ αριθμ. 2049/2019 απόφασή του το ΣτΕ ακύρωσε το προαναφερθέν Γ.Π.Σ., διότι, όπως κρίθηκε, δεν είχε προηγηθεί του σχεδίου η διενέργεια Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ ).
Συγκεκριμένα, έγινε δεκτό ότι σύμφωνα με την οδηγία 2001/42/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (L 197), η οποία ενσωματώθηκε στην ελληνική έννομη τάξη με την υπ’ αριθ. ΥΠΕΧΩΔΕ/ΕΥΠΕ /οικ.107017/28.8.2006 κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, Οικονομίας – Οικονομικών, και ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε, προβλέπεται, μεταξύ άλλων, η διενέργεια «στρατηγικής περιβαλλοντικής εκτίμησης» πριν από την έγκριση σχεδίων και προγραμμάτων, τα οποία ενδέχεται να έχουν σοβαρές επιπτώσεις στο περιβάλλον και αφορούν, μεταξύ άλλων, στον πολεοδομικό και χωροταξικό σχεδιασμό.
Περαιτέρω, κρίθηκε ότι κατά τα οριζόμενα στην διάταξη της παρ. 3 του άρθρου 13 της Οδηγίας και την αντίστοιχη της παρ. 1 του άρθρου 10 της ανωτέρω Κ.Υ.Α. 107017/2006, η υποχρέωση τήρησης της διαδικασίας Στρατηγικής Εκτίμησης των περιβαλλοντικών επιπτώσεων αφορά, κατ’ αρχήν, σχέδια και προγράμματα, των οποίων η πρώτη τυπική προπαρασκευαστική πράξη είναι μεταγενέστερη της 21.7.2004.
Εν προκειμένω, το Δικαστήριο έκρινε ότι το προσβαλλόμενο Γ.Π.Σ. του Δήμου Κορίνθου, υπέκειτο, στη διαδικασία στρατηγικής περιβαλλοντικής εκτίμησης, σύμφωνα με τις προαναφερθείσες διατάξεις της Οδηγίας 2001/42/ΕΚ και της Κ.Υ.Α. 107017/28.8.2006. Συνεπώς, για την έγκριση του απαιτούταν είτε η τήρηση της ως άνω διαδικασίας στρατηγικής περιβαλλοντικής εκτίμησης είτε η κρίση της Διοίκησης ότι η στρατηγική περιβαλλοντική εκτίμηση, στη συγκεκριμένη περίπτωση, ήταν ανέφικτη, λόγω αντικειμενικής αδυναμίας πραγματοποίησής της.
Πράγματι, με την 109029/29.12.2008 απόφαση του Γενικού Διευθυντή Περιβάλλοντος του ΥΠΕΧΩΔΕ θεωρήθηκε ότι παρέλκει η διενέργεια περιβαλλοντικής εκτίμησης. η αιτιολογία αυτή, ωστόσο, δεν κρίθηκε ότι δικαιολογεί την απόκλιση από τον κανόνα της υποχρέωσης πραγματοποίησης Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, δεδομένου ότι μεταξύ άλλων, η προσβαλλόμενη πράξη εκδόθηκε περισσότερο από πέντε έτη μετά την έκδοση της προαναφερθείσας βεβαίωσης.
Λαμβάνοντας υπόψη της όλα τα προαναφερθέντα, το Ε’ Τμήμα του Δικαστηρίου έκανε δεκτή την κρινόμενη αίτηση ακυρώσεως και προχώρησε στην ακύρωση του προσβαλλόμενου Γ.Π.Σ.
