Το Συμβούλιο της Επικρατείας (εφεξής ΣτΕ) με μία ακόμα απόφασή του (αρ.34/2025) έβαλε προσωρινό τέλος στην κατασκευή δύο συγκροτημάτων υπόσκαφων κατοικιών με πισίνες στη Σίφνο. Αυτό αποτελεί σημαντική εξέλιξη για τη διατήρηση του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος ενός νησιού που είναι γνωστό για την αρχιτεκτονική του κληρονομιά και το μοναδικό του τοπίο. Συγκεκριμένα στο νησί παρατηρείται εκτεταμένη ανοικοδόμηση της εκτός σχεδίου περιοχής του νησιού, χρήση παράνομων δρόμων για την έκδοση οικοδομικών αδειών και κατασκευή πλήθος υπόσκαφων και πισινών, που δεν προβλέπονται στο διάταγμα προστασίας του νησιού. Οι προσφεύγοντες, που ζήτησαν την αναστολή εκτέλεσης τεσσάρων οικοδομικών αδειών για την ανέγερση κτηρίων στην περιοχή Σκουριαλού Απολλωνίας, επικαλέστηκαν τη διατήρηση και προστασία του παραδοσιακού χαρακτήρα του νησιού.
Το δημοτικό συμβούλιο του νησιού, με πρωτοβουλία του για την ανακοπή της ανεξέλεγκτης εκτός σχεδίου δόμησης στο μικρό αυτό νησί των Κυκλάδων, πρότεινε την μείωση του συντελεστή δόμησης στην εκτός σχεδίου δόμηση, την απαγόρευση ανέγερσης υπόσκαφων κτηρίων, την πλήρη προστασία της περιοχής Natura και την κατασκευή πισινών μόνο εντός συγκεκριμένων και υφιστάμενων ξενοδοχειακών εγκαταστάσεων. Ακολούθησε επίσκεψη της δημάρχου του νησιού μαζί με εκπροσώπους της τοπικής κοινότητας τον Φεβρουάριο με τον Υφυπουργό Περιβάλλοντος Νίκο Ταγαρά για την συζήτηση των ανωτέρων. Το Υπουργείο δεσμεύτηκε να μελετήσει αυτές τις προτάσεις.
Η προαναφερθείσα απόφαση του ΣτΕ εντάσσεται σε μία ευρύτερη προσπάθεια να περιοριστεί η ανεξέλεγκτη και εκτός πολεοδομικού σχεδιασμού δόμηση στο ευαίσθητο περιβάλλον των μικρών νησιών μας και ειδικότερα στα μικρότερα νησιά, όπου η πίεση από τον τουρισμό και την ανάπτυξη είναι έντονη. Η απόφαση αυτή αναδεικνύει, μεταξύ άλλων, και το δίλλημα ανάμεσα στην ανάπτυξη και την προστασία του φυσικού και πολιτιστικού πλούτου, με το ΣτΕ να επισημαίνει την ανάγκη για αυστηρότερους όρους και κανόνες που να διασφαλίζουν την βιωσιμότητα, την προστασία της φυσικής κληρονομιάς και την αποτροπή της ανεπανόρθωτης αλλοίωσης ων περιοχών. Σε κάθε περίπτωση, εκείνο που προέχει και επισημαίνεται διαρκώς από το Δικαστήριο είναι η άμεση ανάγκη κατάρτισης ενός ολοκληρωμένου και μακροπρόθεσμου πολεοδομικού σχεδιασμού στο επίπεδο του κάθε Δήμου της χώρας.
