Με την υπ’ αριθμ. 2896/2013 απόφασή του το Α΄ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας αποσαφήνισε πλήρως τις προϋποθέσεις για τη νομική θεμελίωση της ευθύνης των αρμοδίων πολεοδομικών υπηρεσιών για αποζημίωση των ιδιωτών που θίγονται από τυχόν πράξεις ή παραλείψεις τους.
Συγκεριμένα, το Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο έκρινε ότι ο διενεργούμενος από τις πολεοδομικές υπηρεσίες έλεγχος στις υποβαλλόμενες από ιδιώτες στατικές μελέτες, στο πλαίσιο της διαδικασίας εκδόσεως άδειας δόμησης, περιορίζεται, κατ’ αρχάς, στη διαπίστωση της πληρότητας του περιεχομένου τους και όχι στην ακρίβεια των υπολογισμών ή στην επιλογή της τεχνικής μεθόδου, ζητήματα για τα οποία αποκλειστικώς υπεύθυνος είναι ο μελετητής
Σε περίπτωση που οι αρμόδιες πολεοδομικές υπηρεσίες διαπιστώνουν ότι μία στατική μελέτη δεν είναι πλήρης, διότι δεν περιέχει όλους τους υπολογισμούς ή δεν πραγματεύεται όλα τα ζητήματα στατικής επάρκειας του κτιρίου, σύμφωνα με τους σχετικούς κανονισμούς, οφείλουν να αρνηθούν την έκδοση της οικοδομικής αδείας.
Εξάλλου, οι πολεοδομικές υπηρεσίες υποχρεούνται τουλάχιστον μία φορά,, κατά το στάδιο της κατασκευής και της αποπεράτωσης του έργου, να διενεργούν αυτοψία και να επισημαίνουν οποιεσδήποτε παραλείψεις και σφάλματα, τα οποία είναι εφικτά κατά τη διάρκεια του ελέγχου να διαπιστωθούν και να διατάξουν τη λήψη των κατάλληλων μέτρων προς επανόρθωσή τους.
Τυχόν δε παραλείψεις των πολεοδομικών υπηρεσιών κατά τη διενέργεια των προαναφερομένων ελέγχων ή και μετά την αποπεράτωση της οικοδομής και με αφορμή σχετική καταγγελία συνιστούν πρόσφορη αιτία για την πρόκληση του ζημιογόνου αποτελέσματος στον θιγόμενο ιδιώτη ( βλ. σχετικά και ΣτΕ 3558,59/2010, 2692/2009,).
