Το νέο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Οικονομικών, με τίτλο «Οριοθέτηση, διαχείριση και προστασία αιγιαλού και παραλίας» που έχει τεθεί σε δημόσια διαβούλευση μέχρι τις 15 Μαΐου, έχει ήδη προκαλέσει σωρεία αντιδράσεων όχι μόνον από την πλευρά των περιβαλλοντικών οργανώσεων, αλλά ακόμα και από κυβερνητικά στελέχη.
Με το νέο αυτό σχέδιο νόμου, επιχειρείται, ουσιαστικά, η κατάργηση του δικαιώματος του κάθε πολίτη για ελεύθερη πρόσβαση στα περιβαλλοντικά αγαθά του αιγιαλού και της παραλίας, ενώ, παράλληλα, διευκολύνεται η λειτουργία κλειστών παραλιών για λίγους και εκλεκτούς που μπορούν να καταβάλλουν το σχετικό αντίτιμο.
Επιπλέον, οι επιπτώσεις για το περιβάλλον μπορεί να χαρακτηρισθούν ως μη αναστρέψιμες, δεδομένου ότι προβλέπεται η νομιμοποίηση των αυθαίρετων κατασκευών, οι οποίες βρίσκονται στην παραλία.
Στην πραγματικότητα, επιτρέπεται για πρώτη φορά η νομιμοποίηση αυθαιρέτων κτισμάτων και κατασκευών στον αιγιαλό και στην παραλία, δίχως συγκεκριμένες περιβαλλοντικές προβλέψεις, καθώς πρόκειται για μια αμιγώς εισπρακτική αντιμετώπιση των πολύτιμων περιβαλλοντικών αγαθών, κατά τρόπο που όχι μόνο κατασπαταλά τον φυσικό πλούτο της χώρας αλλά δεν εγγυάται καν την ασφάλεια του δικαίου, το κοινωνικό δικαίωμα για πρόσβαση στις παραλίες, καθώς και το ευρωπαϊκό κεκτημένο για την ολοκληρωμένη διαχείριση του παράκτιου χώρου.
Τούτο δε συμβαίνει πρωτίστως διότι ο προφανής στόχος του προαναφερθέντος σχεδίου νόμου είναι εισπρακτικός και πρακτικός ως προς τη νομιμοποίηση αυθαιρεσιών και την απρόσκοπτη χωροθέτηση χρήσεων, ασύμβατων, συνήθως, με τις ανάγκες προστασίας της παράκτιας ζώνης και τον κοινόχρηστο χαρακτήρα των παραλιών.
Τα κυριότερα σημεία του νέου σχεδίου νόμου αφορούν στα εξής ζητήματα:
– Καταργείται το ισχύον ανώτατο όριο των 500 τ.μ. και η υποχρέωση για ελεύθερες ζώνες 100 μέτρων και παραδίδεται όλη η παραλία στην επιχειρηματική εκμετάλλευση.
– Νομιμοποιούνται τα αυθαίρετα και οι καταπατήσεις έναντι οικονομικού τιμήματος, χωρίς καμία ουσιαστική και συγκεκριμένη εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων.
– Καταργείται ο κοινόχρηστος χαρακτήρας του αιγιαλού και είναι πλέον στη διακριτική ευχέρεια του ιδιοκτήτη του ακινήτου να αφήσει σε κοινή χρήση το τμήμα του ακινήτου που καταλαμβάνεται από τη ζώνη παραλίας. Δημιουργούνται οι κλειστές παραλίες.
– Τίθεται εκτός προστασίας η παρόχθια ζώνη πολλών και μεγάλων λιμνών, οι οποίες χαρακτηρίζονται «μικρές» και οι περισσότερες από τις οποίες αποτελούν πολύτιμο οικολογικό πόρο.
– Αγνοείται πλήρως ο νόμος για τη βιοποικιλότητα που επιβάλλει την οριοθέτηση και την προστασία της «κρίσιμης παράκτιας ζώνης». Οι ευρωπαϊκές υποχρεώσεις της χώρας για την προστασία και την ορθολογική διατήρηση των περιοχών του δικτύου “Natura” δεν λαμβάνονται υπόψη.
