Στο ίδιο προστατευτικό καθεστώς με τα δάση και τις δασικές εκτάσεις, ως φυσικά αγαθά, υπάγονται οι εκτάσεις, που κηρύσσονται αναδασωτέες και, μάλιστα, ανεξάρτητα από το αν η πράξη κήρυξης αναδάσωσης έχει εκδοθεί πριν ή μετά από την ισχύ του Συντάγματος, σύμφωνα με πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Προκειμένου δε να προβεί η Διοίκηση σε ανάκληση πράξεων κήρυξης αναδάσωσης, κρίθηκε από το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο ότι πρέπει να τεθούν υπ’ όψιν της νέα συγκεκριμένα στοιχεία, τα οποία να θεμελιώνουν πλάνη περί τα πράγματα και να ανατρέπουν την πραγματική βάση, στην οποία στηρίχθηκε η κήρυξη της αναδασώσεως. Άλλως, η απόφαση περί αναδασώσεως είναι δυνατόν να αρθεί μόνον όταν έχει υλοποιηθεί και ολοκληρωθεί η αναβίωση της καταστραφείσας δασικής βλάστησης.
Περαιτέρω, με τη ίδια απόφαση του ΣτΕ, κρίθηκε ότι αποκλείεται η ένταξη δασικού οικοσυστήματος σε οικιστική περιοχή, έστω κι αν η ένταξη γίνεται υπό τη μορφή δημιουργίας κοινοχρήστων χώρων, που διατηρούν το δασικό τους χαρακτήρα. Τμήματα δασών και δασικών εκτάσεων, που γειτνιάζουν με οικισμούς και κατ΄εξαίρεση εντάσσονται στο σχέδιο, χάριν της ενότητας του πολεοδομικού σχεδιασμού, διατηρούν, υποχρεωτικά, αναλλοίωτο το δασικό τους χαρακτήρα, απαγορεύεται δε οποιαδήποτε άλλη χρήση τους, πέραν της κατά προορισμόν χρήσης των δασών και εφαρμόζονται ως προς αυτά οι διατάξεις της δασικής νομοθεσίας.
Πάντως, εντός των Γενικών Πολεοδομικών Σχεδίων δεν αποκλείεται να συμπεριλαμβάνονται δασικές ή αναδασωτέες εκτάσεις, οι οποίες, όμως, παραμένουν εκτός σχεδίου, μπορούν δε να συμπεριληφθούν στο σχέδιο, κατά το επόμενο στάδιο πολεοδομικού σχεδιασμού, αυτό της πολεοδομικής μελέτης, μόνον υπό τις προβλεπόμενες αυστηρές προϋποθέσεις, διατηρώντας πάντα τον δασικό τους χαρακτήρα.
