Συζητήθηκε πρόσφατα από το ΣτΕ (υπ’αριθμ. 2304/2016 απόφαση Τμήμα Ε’) έφεση κατά της υπ’αριθμ. 897/2007 αποφάσεως του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, με την οποία, κατ’ αποδοχήν αιτήσεως ακυρώσεως της εφεσιβλήτου εταιρείας, είχε ακυρωθεί η από 20.10.2005 απόφαση της Επιτροπής Εκδικάσεως Ενστάσεων Αυθαιρέτων της Διευθύνσεως Πολεοδομίας του εκκαλούντος Δήμου Αθηναίων.
Με την απόφαση αυτή, είχε απορριφθεί η ένσταση της εφεσιβλήτου κατά της 17.5/2005 εκθέσεως αυτοψίας της ίδιας Υπηρεσίας, με την οποία είχε χαρακτηρισθεί αυθαίρετη και κατεδαφιστέα η τοποθέτηση διαφημιστικής πινακίδας στο δώμα κτιρίου και είχαν επιβληθεί τα οικεία πρόστιμα ανεγέρσεως και διατηρήσεως αυτής.
Όπως έγινε δεκτό από το Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο, στην παρ. 1 του άρθρου 22 του ΓΟΚ (ν. 1577/1985) , για την εκτέλεση οποιασδήποτε εργασίας δομήσεως εντός ή εκτός οικισμού, απαιτείται οικοδομική άδεια, ενώ οι κατασκευές άνευ αδείας συγκαταλέγονται στις αυθαίρετες και υπάγονται στις σχετικές διατάξει περί αυθαιρέτων του ν. 1997/1983. Ταυτόχρονα, ορίζεται από τις διατάξεις των άρθρων 1 και 4 του πδ/τος 267/1998, ότι για τον χαρακτηρισμό κατασκευής ως αυθαιρέτου, θεσπίζεται διοικητική διαδικασία, η οποία ολοκληρώνεται με απόφαση της Επιτροπής. Η ως άνω απόφαση, εκδιδόμενη κατόπιν ενδικοφανούς προσφυγής (δηλ. ενστάσεως) του ενδιαφερομένου, χαρακτηρίζει αυθαίρετη την οποιαδήποτε μορφή δομήσεως, ενώ περιλαμβάνει αφενός τον υπολογισμό της αξίας αυτής και αφετέρου την επιβολή προστίμων κατά τις αντίστοιχες διατάξει του ν. 1337/1983.
Ειδικότερα, με τις διατάξεις του ν. 2946/2001 κρίθηκε ότι θεσπίζονται κανόνες που ρυθμίζουν του όρους για την χορήγηση από το οικείο ΟΤΑ πρώτου βαθμού για κάθε διαφήμιση που προβάλλεται και για κάθε ειδικό πλαίσιο που τοποθετείται στους χώρους, όπου επιτρέπεται η τοποθέτηση τους, κατόπιν τηρήσεως ειδικής διαδικασίας για την έκδοση άδειας αυτής.
Επίσης, έγινε δεκτό ότι με τις ίδιες διατάξεις, καθιερώνεται το σύστημα επιβολής κυρώσεων στις περιπτώσεις παραβάσεως των θεσπιζομένων ουσιαστικών κανόνων, στις οποίες περιλαμβάνονται η απομάκρυνση των άνευ αδείας διαφημιστικών πλαισίων, διαφημίσεων και επιγραφών.
Όπως προέκυψε από τα στοιχεία του φακέλου, διενεργήθηκε αυτοψία, όπου και διαπιστώθηκε η άνευ αδείας τοποθέτηση διαφημιστικής πινακίδας σε δώμα κτιρίου. Δυναμει της οικείας εκθέσεως αυτοψίας , επεβλήθησαν τα πρόστιμα ανεγέρσεως και διατηρήσεως αυτής σύμφωνα με το προαναφερθέν άρθρο 22 του ΓΟΚ.
Εν αντιθέσει τούτων, το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών, είχε κάνει δεκτή την αίτηση ακυρώσεως της εφεσιβλήτου εταιρείας. Μάλιστα, κρίθηκε ότι η επίμαχη πινακίδα βρίσκεται στα όρια της υπαίθριας διαφήμισης» και τόσο «η προσβληθείσα απόφαση της Επιτροπής του άρθ. 7 παρ. 2 του πδ/τος 267/1998 όσο και η οικεία έκθεση αυτοψίας είχαν εκδοθεί σύμφωνα με τη διαδικασία της γενικότερης νομοθεσίας περί χαρακτηρισμού αυθαιρέτων… από όργανα της πολεοδομικής υπηρεσίας του εκκαλούντος Δήμου και όχι από τον αρμόδιο, βάσει των ειδικών διατάξεων του ν.2946/2001, Δήμαρχο Αθηναίων».
