Στην ακύρωση κοινής υπουργικής απόφασης (εφεξής ΚΥΑ) που αφορούσε στην έγκριση περιβαλλοντικών όρων για έργο κατασκευής και λειτουργίας Χώρου Διαχείρισης Βιομηχανικών Αποβλήτων προέβη το Συμβούλιο της Επικρατείας με την υπ’ αριθ. 2234/2018 απόφασή του.
Συγκεκριμένα, το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε,βασιζόμενη στο άρθρο 18 παρ. 1 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας, ότι , όπως ακριβώς συμβαίνει και με τις απλές , ατομικές διοικητικές πράξεις , οι κοινές υπουργικές αποφάσεις ολοκληρώνονται με τις υπογραφές των από κοινού ενεργούντων υπουργών και τη χρονολόγησή τους.
Στην προαναφερθείσα απόφαση, έγιναν δεκτά τα εξής: Η προσβαλλόμενη έγκριση περιβαλλοντικών όρων έφερε ημερομηνία έκδοσης την 5η/ 7/2011. Σημειώνεται ότι με το υπ’ αριθ. 62/2011 π.δ είχε προηγηθεί η από 17.06.2011 παραίτηση της Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής , η οποία, όμως, είχε ήδη υπογράψει την προσβαλλόμενη πράξη.
Από τα προαναφερθέντα προέκυψε ότι κατά την ημερομηνία έκδοσης της επίδικης κοινής υπουργικής απόφασης η υπογράφουσα Υπουργός Περιβάλλοντος είχε αντικατασταθεί, ήταν ως εκ τούτου αναρμόδια, δεδομένου ότι κατά το χρόνο τελείωσης της προσβαλλόμενης πράξης είχε ήδη γίνει δεκτή η παραίτησή της. Οι ισχυρισμοί της παρεμβαίνουσας στη συγκεκριμένη δίκη ανώνυμης εταιρείας ότι η κοινή υπουργική απόφαση είχε υπογραφεί από την Υπουργό Περιβάλλοντος πριν την παραίτησή της, κρίθηκαν αβάσιμοι, καθώς ως χρόνος υπογραφής και περαιτέρω ως χρόνος τελείωσης κρίνεται, όπως προαναφέρθηκε, το χρονικό σημείο υπογραφής από όλους τους συναρμόδιους Υπουργούς, δεν αρκεί δηλαδή η υπογραφή ενός Υπουργού.
Λαμβάνοντας υπόψη του τα προαναφερθέντα, το Ε’ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας έκανε δεκτή την κρινόμενη αίτηση ακυρώσεως, απορρίπτοντας κατά συνέπεια την παρέμβαση της ανώνυμης εταιρείας και προβαίνοντας στην ακύρωση της προσβαλλόμενης κοινής υπουργικής απόφασης έγκρισης περιβαλλοντικών όρων.
