Πολλές και έντονες αντιδράσεις έχει προκαλέσει το πολυνομοσχέδιο, που προωθεί το Υπουργείο Περιβάλλοντος, για τον εκσυγχρονισμό της περιβαλλοντικής νομοθεσίας. Αυτό, τουλάχιστον, δείχνουν τα αποτελέσματα της διαβούλευσης, που ολοκληρώθηκε, με ασυνήθιστα μεγάλη συμμετοχή, την περασμένη εβδομάδα. Η αντίθεση της πλειοψηφίας όσων συμμετείχαν στη διαβούλευση εστιάζει, κατ’ αρχάς, στις ιδιαίτερες συνθήκες, που επικρατούν αυτή την περίοδο στη χώρα και έχουν επηρεάσει, αναπόφευκτα και την εύρυθμη λειτουργία της Βουλής. Για το λόγο αυτό, μάλιστα, 23 περιβαλλοντικές οργανώσεις αιτήθηκαν, με επιστολή τους στον Πρωθυπουργό, να μην κατατεθεί το νομοσχέδιο στη Βουλή, καθώς ο χρόνος είναι πολύ μικρός για ένα νομοσχέδιο τόσο μεταρρυθμιστικό, ενώ και η Βουλή λειτουργεί, αυτή τη χρονική περίοδο, σε ειδικό καθεστώς, με περιορισμένες διαδικασίες, με περιορισμό στις ακροάσεις φορέων και με μειωμένη βουλευτική παρουσία στις συνεδριάσεις της Ολομέλειας και των επιτροπών, με αποτέλεσμα να μην ενδείκνυται η ψήφιση ενός τόσο σημαντικού νομοσχεδίου, υπό αυτές τις συνθήκες.
Οι ουσιαστικότερες, όμως, αντιδράσεις, αφορούν στο ίδιο το περιεχόμενο των προτεινόμενων ρυθμίσεων, που, όπως υποστηρίζεται, θα έχουν ιδιαίτερα δυσμενείς συνέπειες για την προστασία του περιβάλλοντος. Από το πλήθος θεμάτων, που επιχειρείται να ρυθμιστούν, εκ νέου, με το νομοσχέδιο, οι περισσότερες αντιδράσεις, που προέρχονται όχι μόνον από μεμονωμένους πολίτες, αλλά και από επιστημονικούς και περιβαλλοντικούς φορείς, αφορούν στα ζητήματα της περιβαλλοντικής αδειοδότησης, των φορέων διαχείρισης και των χρήσεων γης. Ειδικότερα, ως προς την περιβαλλοντική αδειοδότηση, κατά τη διαβούλευση αναδείχθηκαν οι κίνδυνοι, που προκύπτουν από την προτεινόμενη ρύθμιση, σύμφωνα με την οποία η όλη διαδικασία εξέτασης της μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων μπορεί να ανατίθεται από τον ενδιαφερόμενο σε ιδιώτη. Με τη ρύθμιση αυτή, επισημαίνεται ότι δίνεται η δυνατότητα στον εκάστοτε φορέα του έργου να επιλέγει ο ίδιος τον αξιολογητή του, με οτιδήποτε αυτό μπορεί να συνεπάγεται για την αποτελεσματική περιβαλλοντική προστασία, ενώ προωθείται και η προβληματική, κατά πολλούς, αφαίρεση μίας αρμοδιότητας από έναν δημόσιο φορέα και μεταβίβασή της σε άλλο όργανο.
Περαιτέρω, ως προς τις χρήσεις γης, κατά τη διαβούλευση αναδείχθηκε η σύγχυση, που δημιουργείται ανάμεσα σε χρήσεις γης και δραστηριότητες, καθώς επίσης και στον τρόπο, κατά τον οποίο οι προστατευόμενες περιοχές θα επιτρέπεται να δεχθούν βαριά βιομηχανική δραστηριότητα. Τέλος, έντονες είναι οι αντιδράσεις και αναφορικά με τους φορείς διαχείρισης των προστατευόμενων περιοχών, αν και, ως προς το ζήτημα αυτό, παρατηρούνται αρκετές διαφορετικές απόψεις. Ορισμένοι φορείς υποστηρίζουν ότι η προτεινόμενη ρύθμιση, αναφορικά με τη νέα δομή των φορέων διαχείρισης, οδηγεί σε μείωση της αυτοτέλειάς τους, σε κατάργηση των διοικητικών συμβουλίων τους και σε υποκατάστασή τους από άλλες, ασαφείς δομές. Ορισμένοι δε άλλοι φορείς, αναγνωρίζουν ότι η προτεινόμενη ρύθμιση θα οδηγήσει στην εξοικονόμηση σημαντικών πόρων, που δαπανώνται για αποκλειστικά διοικητικές λειτουργίες των φορέων διαχείρισης, τονίζουν, ωστόσο, ότι η ρύθμιση αυτή δεν παρέχει καμία εγγύηση αναβάθμισης του έργου, που σήμερα επιτελούν οι φορείς αυτοί.
