Με τις υπ’ αριθμ. 146,147, 148 και 149/2025 αποφάσεις της η Ολομέλεια του ΣτΕ έκρινε, με ισχυρή πλειοψηφία, ότι οι διατάξεις των “κινήτρων” του ΝΟΚ (άρθρα 10 παρ. 1, 15 παρ. 8, 19 παρ. 2 και 25 παρ.1) είναι συνταγματικές και δεν αντίκεινται στο άρθρο 24 παρ. 2 του Συντάγματος. Συγκεκριμένα, αναφέρεται ότι οι προαναφερθείσες διατάξεις του ΝΟΚ “διαπνεόμενες από την ανάγκη αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής, παρίστανται αναγκαίες και πρόσφορες για την επίτευξη των θεμιτών κατά το Σύνταγμα ως άνω φιλοπεριβαλλοντικών σκοπών, στους οποίους αποβλέπουν”.
Αντιθέτως, κρίθηκε αντισυνταγματική η “οριζόντια” εφαρμογή των “κινήτρων” αυτών , σε εθνικό επίπεδο μέσω νόμου, και ζητείται η άμεση ένταξή τους στον πολεοδομικό σχεδιασμό του κάθε Δήμου, κατόπιν ειδικής πολεοδομικής μελέτης που θα αποδεικνύει τη χρησιμότητα και την πολεοδομική τους ωφέλεια. Αυτό θα γίνει με την εκπόνηση και την έγκριση των Τοπικών Πολεοδομικών Σχεδίων στο επίπεδο του κάθε Δήμου της χώρας.
Με τον τρόπο αυτό, το Δικαστήριο ασκεί, εμμέσως πλην σαφώς, τη μέγιστη δυνατή πίεση για την εκπόνηση ορθολογικού και βιώσιμου πολεοδομικού σχεδιασμού, κάτι που επιτάσσει το Σύνταγμα στο άρθρο 24 παρ. 2 ήδη από το 1975. Είναι δε πρωτοφανές το γεγονός ότι επί πενήντα συναπτά έτη η Διοίκηση παραλείπει τη συνταγματική της αυτή υποχρέωση, δημιουργώντας ένα πλήθος προβλημάτων, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται κυρίως η αυθαίρετη δόμηση, η εκτός σχεδίου δόμηση, αλλά και τα προβλήματα στην εφαρμογή των οικοδομικών κανονισμών στις εντός σχεδίου περιοχές.
Ιδιαίτερα σημαντική είναι, τέλος, η κρίση του Δικαστηρίου για την εφαρμογή του “πολεοδομικού κεκτημένου” για το οποίο αναφέρεται ότι ” ο νομοθέτης δεν κωλύεται να μεταβάλλει αντιλήψεις ως προς την ισορροπία μεταξύ επιμέρους όρων δόμησης, ο επανακαθορισμός της μεταξύ τους σχέσης ούτε εκ προοιμίου αντίθετη προς το Σύνταγμα επιδείνωση των όρων διαβίωσης συνιστά ούτε στο “πολεοδομικό κεκτημένο” προσκρούει, το οποίο, ανεξάρτητα από την έννοιά του, δεν αποκλείει οι ίδιες διατάξεις να κρίνονται ισχυρές σε ορισμένες περιπτώσεις και ανίσχυρες σε άλλες”.
Δικαιώθηκαν, επομένως, οι θέσεις και οι νομικές απόψεις που υποστηρίξαμε , εκπροσωπώντας τις παρεμβαίνουσες Κατασκευαστικές Εταιρείες ενώπιον της Ολομελείας κατά τη δίκη της 11ης Οκτωβρίου 2024, οι οποίες και έγιναν δεκτές από την πλειοψηφία του Δικαστηρίου.
