Με την έκδοση του υπ’ αριθμόν 7/2025 Πρακτικού Συμμόρφωσης του αρμόδιου Τριμελούς Συμβουλίου του Συμβουλίου της Επικρατείας, δικαιώνονται τα πολυετή αιτήματα των Οικοδομικών Συνεταιρισμών για συμμόρφωση της διοίκησης στα αιτήματα τους. Την σημαντική αυτή υπόθεση ανέλαβε και κέρδισε η εταιρεία μας “Ανδρέας Παπαπετρόπουλος – Ευαγγελία Μπάνου και Συνεργάτες” ως νομικός παραστάτης του Παραθεριστικού Οικοδομικού Συνεταιρισμού Ασφαλιστών.
Η απόφαση αυτή αποτελεί σταθμό για τη νομική πρακτική στο πεδίο του περιβαλλοντικού και διοικητικού δικαίου, καθώς διασφαλίζει ότι η κρατική ολιγωρία δεν θα αφήνει τους ιδιοκτήτες ακινήτων αβοήθητους. Η υπόθεση, που οδήγησε σε αυτή την απόφαση, αφορά τον «Παραθεριστικό Οικοδομικό Συνεταιρισμό Ασφαλιστών», ο οποίος κατέχει έκταση 345 στρεμμάτων στη θέση «Χαμολιά Βραώνας» του Δήμου Μαρκόπουλου Μεσογαίας. Ο συνεταιρισμός ξεκίνησε τη διαδικασία πολεοδόμησης το 1968 και έλαβε μια σειρά από εγκρίσεις από την Διοίκηση μέχρι το 1971, όταν το τότε Υπουργείο Γεωργίας αρνήθηκε να εγκρίνει την πολεοδόμηση της περιοχής, διότι κρίθηκε δασική. Παρά τις νομοθετικές ρυθμίσεις, οι οποίες προέβλεπαν δυνατότητα ανταλλαγής ή απαλλοτρίωσης τέτοιων «εγκλωβισμένων» εκτάσεων, η Διοίκηση επί δεκαετίες δεν έδινε λύση. Ο συνεταιρισμός και τα μέλη του, εν τέλει, προσέφυγαν στο ΣτΕ καταγγέλλοντας παράλειψη της διοίκησης να προβεί στις νόμιμες ενέργειες. Με το συγκεκριμένο Πρακτικό Συμμόρφωσης του αρμόδιου Συμβουλίου του ΣτΕ υποχρεώνεται η Διοίκηση να εκδώσει ΚΥΑ, με την οποία είτε θα αποζημιώνει τους οικοδομικούς συνεταιρισμούς, που δεν μπορούν να χτίσουν γιατί οι εκτάσεις που διαθέτουν θεωρούνται δασικές, είτε θα τους παραχωρεί με ανταλλαγή άλλες, αντίστοιχες εκτάσεις που θα είναι οικοδομήσιμες και εκμεταλλεύσιμες.
Μέχρι να το κάνει αυτό, η Διοίκηση οφείλει, εντός τριμήνου από τη δημοσίευση του Πρακτικού, να απαλλοτριώσει τη δασική έκταση που διαθέτει ο συγκεκριμένους Οικοδομικός συνεταιρισμός (Παραθεριστικός Συνεταιρισμών Ασφαλιστών) ή να του παραχωρήσει αντίστοιχη έκταση, ελεύθερη προς εκμετάλλευση. Το Ανώτερο Διοικητικό Δικαστήριο ξεκαθαρίζει έτσι ότι η παρατεταμένη δέσμευση της ιδιωτικής περιουσίας χωρίς αποζημίωση δεν είναι ανεκτή. Πρόκειται για μία εξέλιξη που θα αποτελέσει οδηγό για μελλοντικές αποφάσεις, καθώς το Δημόσιο οφείλει πλέον να ενεργεί άμεσα, αλλιώς θα επωμίζεται το κόστος της αδράνειάς του.
