Έκαστη αποψιλούμενη δασική έκταση δημόσια ή ιδιωτική ,κηρύσσεται υποχρεωτικώς αναδασωτέα , με μόνη την διαπίστωση πως αντικειμενικώς συντρέχουν οι προϋποθέσεις που προβλέπονται στο άρθρο 117 παρ. 3 του Συντάγματος.  Ειδικότερα,  ο χαρακτηρισμός εκτάσεως ως δασικής αποτέλεσε κεντρικό άξονα στην απόφαση του ΣτΕ 1202/2015 του  Ε΄ τμήματος με εισηγήτρια την Πάρεδρο  Ολγα Παπαδοπούλου, κρίση η οποία επηρέασε καθοριστικώς την έκβαση  της ασκηθείας αίτησης ακυρώσεως .

Συγκεκριμένα , με την κριθείσα αίτηση ζητήθηκε παραδεκτώς , η ακύρωση,  της  αποφάσεως που εκδόθηκε από τον Δευθυντή Δασών Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδος με εντολή του Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας αυτής . Με την προσβαλλόμενη απόφαση κηρύσσεται υποχρεωτικά αναδασωτέα έκταση εμβαδού 593,33 τ.μ. στη  θέση <<Καλιακούκι >> περιφέρειας του Δημοτικού Διαμερίσματος Ελικώνα του Δήμου Λιβαδειάς Νομού Βοιωτίας.

Εφόσον πληρούνται, οι προϋποθέσεις της συνταγματικής διάταξης, που τίθενται στο άρθρο 117 παρ.1  του Συντάγματος  προκύπει και η κήρυξη αποψιλούμενης περιοχής ως αναδασωτέας  και πιο συγκεκριμένα η απόφαση περί αναδασώσεως, πρέπει να αιτιολογείται, πλήρως ως προς το χαρακτηρισμό της εκτάσεως ως δάσους ή δασικής εκτάσεως . Ακόμη, το πραγματικό γεγονός της καταστροφής της δασικής βλαστήσεως θα πρέπει να είναι εμπεριστατωμένα αιτιολογημένο και η εν λόγω αιτιολογία όλων των παραπάνω αναφερόμενων ως συναφών στοιχείων μπορεί να συμπληρώνεται  και από τα  λοιπά στοιχεία του φακέλου.

Σύμφωνα με το άρθρο  3 ν. 998/1979 , στα δάση ή τις δασικές εκτάσεις περιλαμβάνονται και οι εντός αυτών οποιασδήποτε φύσεως ασκεπείς εκτάσεις, όπως  χορτολιβαδικές  ή φρυγανώδεις εκτάσεις, βραχώδεις εκτάσεις ,βραχώδεις εξάρσεις και γενικώς ακάλυπτοι χώροι . Επίσης, το εκτός ορίων οικισμού ευρισκόμενο τμήμα ιδιοκτησίας λαμβάνεται μεν υπ’ όψη για τον υπολογισμό της απαιτούμενης αρτιότητας , το τμήμα όμως αυτό δεν παύει  εκ του λόγου τούτου να υπόκειται κατά τα λοιπά στην διέπουσα  τούτο ως εκτός οικισμού περιοχή νομοθεσία ,ανάλογα με τον χαρακτήρα της, όπως η νομοθεσία για την προστασία των δασών και δασικών εν γένει εκτάσεων .Εν προκειμένω , εφόσον προκύπτει αρχικά  ο χαρακτήρας της εκτάσεως ως δασικής κατ’ άρθρον 3 ν. 998/1979 , (ως εκτάσεως δηλαδή με φρυγανώδη και χορτολιβαδική βλάστηση ,βραχώδεις εξάρσεις και άτομα θαμνώδους  δασικής βλάστησης , που περιβάλλεται από δασικές εκτάσεις) αλλά και η καταστροφή της βλαστήσεως της χωρίς άδεια της δασικής υπηρεσίας ,έτσι και η προσβαλλόμενη απόφαση ,με την οποία κηρύσσεται η έκταση αυτή αναδασωτέα ,είναι νομίμως  και επαρκώς αιτιολογημένη ,οι δε περί αντιθέτου προβαλλόμενοι λόγοι ακυρώσεως απορριπτέοι ως αβάσιμοι.