Έγινε δεκτή  από το Συμβούλιο της Επικρατείας (εφεξής ΣτΕ 1795/2019 ) η αίτηση σωματείων για την ακύρωση πράξεων αδειοδότησης έργου διάνοιξης δασικής οδού στην περιοχή της Βοιωτίας. Ειδικότερα, στην υπό κρίση περίπτωση, οι αιτούντες στράφηκαν κατά της εγκρίσεως, από τον αρμόδιο Αντιπεριφερειάρχη, της υπαγωγής σε Πρότυπες Περιβαλλοντικές Δεσμεύσεις (εφεξής Π.Δ.Δ.)  του έργου διάνοιξης δασικής οδού που αφορούσε, ειδικότερα, στη σύνδεση, διαμέσου δασικής οδού, του υπάρχοντος δικτύου της περιοχής με την ιδιοκτησία του παρεμβαίνοντος στην ακυρωτική δίκη.

Σύμφωνα με το σκεπτικό του Δικαστηρίου,  η κατά το άρθρο 48 παρ. 1 του ν. 998/79, διάνοιξη δημόσιας οδού, δια μέσου δάσους ή δασικής εκτάσεως, είναι επιτρεπτή μόνον ως εξαιρετικό μέτρο, το οποίο και επιβάλλεται για λόγους σπουδαίου δημοσίου συμφέροντος, που πρέπει να θεμελιώνεται και να αιτιολογείται επαρκώς, πάντοτε δε ύστερα από περιβαλλοντική μελέτη  που διασφαλίζει πλήρως την προστασία του δάσους, καθώς και τη χλωρίδα και άγρια πανίδα που υπάρχει σ’ αυτό. Τέτοιος λόγος σπουδαίου δημοσίου συμφέροντος κρίθηκε  ότι αποτελούσε η πυρασφάλεια του ίδιου του δάσους, ενώ, αντιθέτως,  η εξυπηρέτηση γειτονικής ακίνητης ιδιοκτησίας, της οποίας, μάλιστα, δεν προέκυπτε η ακριβής χρήση δεν κρίθηκε ότι αποτελούσε λόγο δημοσίου συμφέροντος.

Κατόπιν τούτου, η αιτιολογία της προσβαλλόμενης πράξεως του Αντιπεριφερειάρχη, κρίθηκε από το Δικαστήριο ως πλημμελής, διότι η εξυπηρέτηση, με τη διάνοιξη δασικού δρόμου, του ιδιωτικού αγροκτήματος (ελαιώνα) του παρεμβαίνοντος, εκτάσεως 8,2 στρεμμάτων, δεν αποτελούσε εξαιρετικό λόγο δημοσίου συμφέροντος. Παράλληλα, δεν προέκυψαν στοιχεία που να εξειδικεύουν την χρήση του ακινήτου του παρεμβαίνοντος προς στοιχειοθέτηση και στάθμιση του λόγου δημοσίου συμφέροντος, που θα μπορούσαν, ενδεχομένως,  να δικαιολογήσουν τη θυσία της δασικής βλαστήσεως προς εξυπηρέτηση συγκροτημένης γεωργικής εκμετάλλευσης.

Με βάση τα ανωτέρω, κρίθηκαν παράνομες από το ΣτΕ  οι πράξεις αδειοδότησης έργου διάνοιξης δασικής οδού και, ειδικότερα,  η απόφαση του Αντιπεριφερειάρχη περί εγκρίσεως του έργου διάνοιξης δασικής οδού,  καθώς και η απόφαση της Γενικού Γραμματέα  της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, με την οποία είχε απορριφθεί προσφυγή νομιμότητας κατά της ανωτέρω απόφασης του Αντιπεριφερειάρχη.