Τον περιορισμό του ανώτατου επιτρεπόμενου αριθμού των ομοδίκων στις ακυρωτικές δίκες, ενώπιον του ΣτΕ και των τακτικών Διοικητικών Δικαστηρίων, επιδιώκει το Υπουργείο Δικαιοσύνης, μέσα από τη νομοθετική ρύθμιση, η διαβούλευση για την οποία έχει ήδη ολοκληρωθεί. Με την προτεινόμενη ρύθμιση επιδιώκεται η τροποποίηση του άρθρου 45 του π.δ 18/1989, που διέπει την άσκηση αιτήσεως ακυρώσεως, ενώπιον του ΣτΕ, αλλά και, κατ’ αναλογική εφαρμογή, των τακτικών Διοικητικών Δικαστηρίων, προκειμένου να τεθεί ανώτατο όριο στον αριθμό των προσώπων, που μπορούν να ασκήσουν αίτηση ακυρώσεως, με το ίδιο δικόγραφο.
Σκοπός της προτεινόμενης ρύθμισης είναι, σύμφωνα με την οικεία αιτιολογική έκθεση, η νομοθετική θέσπιση της πάγιας νομολογίας, αναφορικά με τις κατ’ αρχήν προϋποθέσεις παραδεκτού της ομοδικίας, η οποία, ως θεσμός, θεραπεύει, επί της αρχής, σκοπούς αναγόμενους στην οικονομία της δίκης. Στην πράξη, ωστόσο, αν και η επίκληση της ομοδικίας είναι κοινή, η απόδειξή της εξετάζεται χωριστά για κάθε διάδικο, όπως ομοίως εξετάζεται χωριστά και η νομιμοποίηση πληρεξούσιου δικηγόρου εκάστου αιτούντος, με αποτέλεσμα η υπερβολική σώρευση ομοδίκων να δημιουργεί, εν τέλει, λειτουργικά προβλήματα στην απονομή της δικαιοσύνης, καθώς επίσης και να δυσχεραίνει τη Διοίκηση στην κατάρτιση του φακέλου της υποθέσεως και τη σύνταξη της εκθέσεως απόψεων.
Στο πλαίσιο αυτό, προωθείται ο νομοθετικός περιορισμός του αριθμού των ομοδίκων, που προτείνεται να οριστούν σε 20 των ανώτατο. Αναλυτικά, σύμφωνα με την προτεινόμενη ρύθμιση, η παράγραφος 6 του άρθρου 45 του π.δ. 18/1989, προτείνεται να αντικατασταθεί ως εξής: “6.Περισσότεροι μπορούν, με το ίδιο δικόγραφο, να ασκήσουν κοινή αίτηση ακυρώσεως κατά των ίδιων πράξεων ή παραλείψεων προβάλλοντας με κοινό έννομο συμφέρον κοινούς λόγους ακυρώσεως ερειδόμενους επί της αυτής νομικής και πραγματικής βάσεως. Ο αριθμός των ομοδίκων σε κάθε δικόγραφο που κατατίθεται από 1.4.2020 δεν μπορεί να υπερβαίνει τους είκοσι (20). Σε περίπτωση έλλειψης ομοδικίας, η αίτηση ακυρώσεως κρατείται ως προς τον πρώτο αιτούντα και τους ομόδικους με αυτόν και διατάσσεται ο χωρισμός ως προς τους υπόλοιπους. Σε περίπτωση έλλειψης συνάφειας, η αίτηση ακυρώσεως κρατείται ως προς την πρώτη προσβαλλόμενη πράξη και τις συναφείς με αυτήν και διατάσσεται ο χωρισμός ως προς τις υπόλοιπες”.
