Ακυρωτέα κρίθηκε, με πρόσφατη απόφαση της Ολομελείας του Συμβουλίου της Επικρατείας, η σιωπηρή διαπίστωση της Υπηρεσίας ΔΟΚΚ του ΥΠΕΚΑ περί της συμφωνίας των υποβληθεισών μελετών, σχετικά με την επέκταση του κατά το ν. 2730/1999 πόλου του ΟΑΚΑ, μέσω της προσθήκης σε αυτόν της κατά το ν. 2947/2001 και ήδη συλλειτουργούσας με αυτόν περιοχής “Υπερτοπικού Πόλου” (βλ. το άρθρο 6 του ν. 3207/2003).
Σύμφωνα με την απόφαση του Ανώτατου Ακυρωτικού Δικαστηρίου, απαγορεύεται η λήψη μέτρων, που επιφέρουν επιδείνωση των όρων διαβιώσεως και υποβάθμιση του υπάρχοντος φυσικού ή προβλεπόμενου από την ισχύουσα πολεοδομική νομοθεσία οικιστικού περιβάλλοντος, ενώ η επιβολή τέτοιων μέτρων χωροταξικού και πολεοδομικού σχεδιασμού ατομικού χαρακτήρα, με τυπικό νόμο, αποτελεί εξαιρετική περίπτωση, κατ’ απόκλιση από τη συνήθη διοικητική διαδικασία και είναι δυνατή, μόνον εφόσον με τα μέτρα αυτά δε θίγονται ατομικά δικαιώματα και δεν παραβιάζονται συνταγματικές διατάξεις ή αρχές, καθώς και οι σχετικοί ορισμοί του ενωσιακού δικαίου.
Στην περίπτωση αυτή, μάλιστα, οι λόγοι, που επιβάλλουν την απόκλιση, θα πρέπει να προκύπτουν από την εισηγητική έκθεση του τυπικού αυτού νόμου και τα συνοδεύοντα αυτή στοιχεία ή και από τις συζητήσεις, κατά την ψήφισή του στη Βουλή, ή από τις συντρέχουσες πραγματικές συνθήκες, υπό τις οποίες καθίσταται πρόδηλη η ανάγκη ψηφίσεώς του.
Συνεπεία τούτων, κρίθηκε ότι, στην προκειμένη περίπτωση, συνέτρεχε η απαιτούμενη από το Σύνταγμα εξαιρετική περίπτωση ρυθμίσεως πολεοδομικού θέματος με τυπικό νόμο και, μάλιστα, δεδομένου ότι στη συνοδεύουσα τον επίμαχο ν. 3207/2003 μελέτη θεμελιώνεται επιστημονικά η ανάγκη επέκτασης του ήδη υφιστάμενου πόλου, με την προβλεπόμενη, από το ν. 2947/2001, περιοχή, κρίθηκε ότι ο επίμαχος τυπικός νόμος δεν αντίκειται στις διατάξεις των άρθρων 24 και 26 του Συντάγματος, περί της προστασίας του περιβάλλοντος και διάκρισης των λειτουργιών, αντίστοιχα.
Κρίθηκε, έτσι, ότι η ένδικη μεταβολή των όρων δόμησης, συνιστάμενη σε αύξηση του συντελεστή δόμησης, για έκταση 48.158,22 τ.μ, από τη συνολική έκταση της περιοχής, εμβαδού 121.371,55 τ.μ, δεν συνιστά ανεπίτρεπτη, κατά το Σύνταγμα, μεταβολή του πολεοδομικού καθεστώτος της περιοχής, εν όψει του νέου προορισμού της, ως υπερτοπικού πόλου.
Ειδικότερα, ωστόσο, σχετικά με το Οικοδομικό Τετράγωνο 1 (Ο.Τ 1), κρίθηκε, με την προαναφερθείσα υπ’ αριθμ. 376/2014 απόφαση, ότι για τον ορισμό του συντελεστή δόμησης στο υπερδιπλάσιο του μέσου συντελεστή δόμησης του οικείου ΓΠΣ της περιοχής, δε συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 24 του Συντάγματος και, συνεπώς, ως προς αυτό, είναι ανίσχυρη ως αντισυνταγματική η διάταξη του άρθρου 6 παρ. 1 περ. β’ του ν. 3207/2003.
